Mark8

Jesus Feeds the Four Thousand

¹During those days another large crowd gathered. Since they had nothing to eat, Jesus called his disciples to him and said, ²"I have compassion for these people; they have already been with me three days and have nothing to eat. ³If I send them home hungry, they will collapse on the way, because some of them have come a long distance."

⁴His disciples answered, "But where in this remote place can anyone get enough bread to feed them?"

⁵"How many loaves do you have?" Jesus asked.
"Seven," they replied.

⁶He told the crowd to sit down on the ground. When he had taken the seven loaves and given thanks, he broke them and gave them to his disciples to set before the people, and they did so. ⁷They had a few small fish as well; he gave thanks for them also and told the disciples to distribute them. ⁸The people ate and were satisfied. Afterward the disciples picked up seven basketfuls of broken pieces that were left over. ⁹About four thousand men were present. And having sent them away, ¹⁰he got into the boat with his disciples and went to the region of Dalmanutha.

¹¹The Pharisees came and began to question Jesus. To test him, they asked him for a sign from heaven. ¹²He sighed deeply and said, "Why does this generation ask for a miraculous sign? I tell you the truth, no sign will be given to it." ¹³Then he left them, got back into the boat and crossed to the other side.

The Yeast of the Pharisees and Herod

¹⁴The disciples had forgotten to bring bread, except for one loaf they had with them in the boat. ¹⁵"Be careful," Jesus warned them. "Watch out for the yeast of the Pharisees and that of Herod."

¹⁶They discussed this with one another and said, "It is because we have no bread."

¹⁷Aware of their discussion, Jesus asked them: "Why are you talking about having no bread? Do you still not see or understand? Are your hearts hardened? ¹⁸Do you have eyes but fail to see, and ears but fail to hear? And don't you remember? ¹⁹When I broke the five loaves for the five thousand, how many basketfuls of pieces did you pick up?"
"Twelve," they replied.

²⁰"And when I broke the seven loaves for the four thousand, how many basketfuls of pieces did you pick up?"
They answered, "Seven."

²¹He said to them, "Do you still not understand?"

The Healing of a Blind Man at Bethsaida

²²They came to Bethsaida, and some people brought a blind man and begged Jesus to touch him. ²³He took the blind man by the hand and led him outside the village. When he had spit on the man's eyes and put his hands on him, Jesus asked, "Do you see anything?"

²⁴He looked up and said, "I see people; they look like trees walking around."

²⁵Once more Jesus put his hands on the man's eyes. Then his eyes were opened, his sight was restored, and he saw everything clearly. ²⁶Jesus sent him home, saying, "Don't go into the village."

Peter's Confession of Christ

²⁷Jesus and his disciples went on to the villages around Caesarea Philippi. On the way he asked them, "Who do people say I am?"

²⁸They replied, "Some say John the Baptist; others say Elijah; and still others, one of the prophets."

²⁹"But what about you?" he asked. "Who do you say I am?"
Peter answered, "You are the Christ."

³⁰Jesus warned them not to tell anyone about him.

Jesus Predicts His Death

³¹He then began to teach them that the Son of Man must suffer many things and be rejected by the elders, chief priests and teachers of the law, and that he must be killed and after three days rise again. ³²He spoke plainly about this, and Peter took him aside and began to rebuke him.

³³But when Jesus turned and looked at his disciples, he rebuked Peter. "Get behind me, Satan!" he said. "You do not have in mind the things of God, but the things of men."

³⁴Then he called the crowd to him along with his disciples and said: "If anyone would come after me, he must deny himself and take up his cross and follow me. ³⁵For whoever wants to save his life will lose it, but whoever loses his life for me and for the gospel will save it. ³⁶What good is it for a man to gain the whole world, yet forfeit his soul? ³⁷Or what can a man give in exchange for his soul? ³⁸If anyone is ashamed of me and my words in this adulterous and sinful generation, the Son of Man will be ashamed of him when he comes in his Father's glory with the holy angels."

خوراک دادن به چهار هزار تن

مَرقُس ۸:‏۱-۹ - مَتّی ۱۵:‏۳۲-۳۹

مَرقُس ۸:‏۱-۹ - مشابه مَرقُس ۶:‏

۳۲-۴۴

مَرقُس ۸:‏۱۱-۲۱ - مَتّی ۱۶:‏۱-۱۲

۱در آن روزها، باز جمعیتی انبوه گرد آمدند و چون چیزی برای خوردن نداشتند، عیسی شاگردان خود را فراخواند و به ایشان فرمود:۲«دلم بر حال این مردم می‌سوزد، زیرا اکنون سه روز است که با مَنَند و چیزی برای خوردن ندارند.۳اگر آنها را گرسنه روانه کنم تا به خانه‌های خود بروند، در راه از پا در‌خواهند افتاد،

زیرا برخی از ایشان از راهِ دور آمده‌اند.»۴شاگردان در پاسخ گفتند: «در این بیابان از کجا کسی می‌تواند برای سیر کردن آنها نان فراهم آورد؟»۵عیسی پرسید: «چند نان دارید؟» گفتند: «هفت نان.»۶آنگاه جماعت را فرمود تا بر زمین بنشینند. سپس هفت نان را گرفت و پس از شکرگزاری، پاره کرده، به شاگردانِ خود داد تا پیش مردم بگذارند؛ و شاگردان نیز چنین کردند.۷چند ماهی کوچک نیز داشتند. پس عیسی برای آنها نیز شکرگزاری کرد و فرمود تا پیش مردم بگذارند.۸همه خوردند و سیر شدند و هفت زنبیل پر از خرده‌های باقی‌مانده نیز گرد آوردند.۹در آنجا حدود چهار هزار تن بودند. سپس عیسی جماعت را مرخص کرد۱۰و بی‌درنگ با شاگردان سوار قایق شد و به ناحیه دَلمانوته رفت.

درخواست آیتی آسمانی

۱۱فَریسیان نزد عیسی آمدند و با او به مباحثه نشستند. آنها برای آزمایش، آیتی آسمانی از او خواستند.۱۲امّا عیسی آهی از دل برآورد و گفت: «چرا این نسل خواستار آیت است؟ آمین، به شما می‌گویم، هیچ آیتی به آنها داده نخواهد شد.»۱۳سپس ایشان را ترک گفت و باز سوار قایق شده، به آن سوی دریا رفت.

توبیخ شاگردان

مَرقُس ۸:‏۱۴-۲۱ - مَتّی ۱۶:‏۵-۱۲

۱۴امّا شاگردان فراموش کرده بودند با خود نان بردارند، و در قایق بیش از یک نان نداشتند.۱۵عیسی به آنان هشدار داد و فرمود: «آگاه باشید و از خمیرمایه فَریسیان و خمیرمایه هیرودیس دوری کنید.»۱۶امّ ا شاگردان در میان خود گفتگو کرده، می‌گفتند: «از آن‌رو چنین گفت که با خود نان نداریم.»۱۷عیسی که این را دریافته بود، به آنها گفت: «چرا دربارۀ اینکه نان ندارید با هم بحث می‌کنید؟ آیا هنوز نمی‌دانید و درک نمی‌کنید؟ آیا دل شما هنوز سخت است؟۱۸آیا چشم دارید و نمی‌بینید و گوش دارید و نمی‌شنوید؟ و آیا به‌یاد ندارید؟۱۹هنگامی که پنج نان را برای پنج هزار تن پاره کردم، چند سبد پر از تکه نانهای باقی‌مانده جمع کردید؟» گفتند: «دوازده سبد.»۲۰«و چون هفت نان را برای چهار هزار تن پاره کردم، چند زنبیل پر از تکه نانهای باقی‌مانده جمع کردید؟» گفتند: «هفت زنبیل.»۲۱آنگاه عیسی بدیشان فرمود: «آیا هنوز درک نمی‌کنید؟»

شفای مرد نابینا در بیت‌صِیْدا

۲۲و چون به بیت‌صِیْدا رسیدند، عده‌ای مردی نابینا را نزد عیسی آورده، تمنا کردند بر او دست بگذارد.۲۳عیسی دست آن مرد را گرفت و او را از دهکده بیرون برد. سپس آبِدهان بر چشمان او انداخت و دستهای خود را بر او نهاد و پرسید: «چیزی می‌بینی؟»۲۴آن مرد سر بلند کرد و گفت: «مردم را همچون درختانی در حرکت می‌بینم.»۲۵پس عیسی دیگربار دستهای خود را بر چشمان او نهاد. آنگاه چشمانش باز شده، بینایی خود را بازیافت، و همه‌چیز را به‌خوبی می‌دید.۲۶عیسی او را روانۀ خانه کرد و فرمود: «به دهکده بازنگرد.»

اعتراف پِطرُس دربارۀ عیسی

مَرقُس ۸:‏۲۷-۲۹ - مَتّی ۱۶:‏۱۳-۱۶؛ لوقا ۹:‏۱۸-۲۰

۲۷عیسی با شاگردان خود به روستاهای اطراف قیصریۀ فیلیپُس رفت. در راه، از شاگردان خود پرسید: «به گفتۀ مردم من کِه هستم؟»۲۸پاسخ دادند: «بعضی می‌گویند یحیای تعمیددهنده هستی، عده‌ای می‌گویند الیاسی و عده‌ای دیگر نیز می‌گویند یکی از پیامبران هستی.»۲۹از آنان پرسید: «شما چه می‌گویید؟ به‌نظر شما من که هستم؟» پِطرُس پاسخ داد: «تو مسیح هستی.»۳۰امّا عیسی ایشان را منع کرد که درباره او به کسی چیزی نگویند.

پیشگویی عیسی دربارۀ مرگ و رستاخیز خود

مَرقُس ۸:‏۳۱ - ۹:‏۱ - مَتّی ۱۶:‏۲۱-۲۸؛ لوقا ۹:‏۲۲-۲۷

۳۱آنگاه عیسی دربارۀ این حقیقت به تعلیم‌دادن آنها آغاز کرد که لازم است پسر‌انسان زحمت بسیار بیند و از سوی مشایخ و سران کاهنان و علمای دین رد شده، کشته شود و پس از سه روز برخیزد.۳۲چون عیسی این را آشکارا اعلام کرد، پِطرُس او را به کناری برد و شروع به سرزنش او کرد.۳۳امّا عیسی روی برگردانیده، به شاگردان خود نگریست و پِطرُس را سرزنش کرد و گفت: «دور شو از من، ای شیطان! زیرا افکار تو انسانی است، نه الهی.»

۳۴آنگاه جماعت را با شاگردان خود فراخواند و به آنان گفت: «اگر کسی بخواهد مرا پیروی کند، باید خود را انکار کرده، صلیب خویش برگیرد و از پی من بیاید.۳۵زیرا هر‌که بخواهد جان خود را نجات دهد، آن را از دست خواهد داد؛ امّا هر‌که به‌خاطر من و به‌خاطر انجیل جان خود را از دست بدهد، آن را نجات خواهد داد.۳۶انسان را چه سود که تمامی دنیا را ببَرد امّا جان خود را ببازد؟۳۷انسان برای بازیافتن جان خود چه می‌تواند بدهد؟۳۸زیرا هر‌که در میان این نسلِ زناکار و گناهکار از من و سخنانم عار داشته باشد، پسر‌انسان نیز آنگاه که در جلال پدر خود همراه با فرشتگان مقدّس آید، از او عار خواهد داشت.»