The Holy Spirit Comes at Pentecost

1When the day of Pentecost came, they were all together in one place. 2Suddenly a sound like the blowing of a violent wind came from heaven and filled the whole house where they were sitting. 3They saw what seemed to be tongues of fire that separated and came to rest on each of them. 4All of them were filled with the Holy Spirit and began to speak in other tongues as the Spirit enabled them.

5Now there were staying in Jerusalem God-fearing Jews from every nation under heaven. 6When they heard this sound, a crowd came together in bewilderment, because each one heard them speaking in his own language. 7Utterly amazed, they asked: "Are not all these men who are speaking Galileans? 8Then how is it that each of us hears them in his own native language? 9Parthians, Medes and Elamites; residents of Mesopotamia, Judea and Cappadocia, Pontus and Asia, 10Phrygia and Pamphylia, Egypt and the parts of Libya near Cyrene; visitors from Rome 11 (both Jews and converts to Judaism); Cretans and Arabs-we hear them declaring the wonders of God in our own tongues!" 12Amazed and perplexed, they asked one another, "What does this mean?"

13Some, however, made fun of them and said, "They have had too much wine.

روز پنطیکاست
۱ و چون‌ روز پنطیکاست‌ رسید، به‌ یک‌ دل در یکجا بودند. ۲ که‌ ناگاه‌ آوازی‌ چون‌ صدای‌ وزیدن‌ باد شدید از آسمان‌ آمد و تمام‌ آن‌ خانه‌ را که‌ در آنجا نشسته‌ بودند پر ساخت‌. ۳ و زبانه‌های‌ منقسم‌ شده‌، مثل‌ زبانه‌های‌ آتش‌ بدیشان‌ ظاهر گشته‌، بر هر یکی‌ از ایشان‌ قرارگرفت‌. ۴ و همه‌ از روح‌القدس‌ پر گشته‌، به‌ زبانهای‌ مختلف‌، به‌ نوعی‌ که‌ روح‌ بدیشان‌ قدرت‌ تلفظ‌ بخشید، به‌ سخن‌ گفتن‌ شروع‌ کردند. ۵ و مردم یهود دین‌دار از هر طایفه‌ زیر فلک‌ در اورشلیم‌ منزل‌ می‌داشتند. ۶ پس‌ چون‌ این‌ صدا بلند شد گروهی‌ فراهم‌ شده‌، در حیرت‌ افتادند زیرا هر کس‌ لغت‌ خود را از ایشان‌ شنید. ۷ و همه‌ مبهوت‌ و متعجب‌ شده‌ به‌ یکدیگر می‌گفتند: “مگر همه‌ اینها که‌ حرف‌ می‌زنند جلیلی‌ نیستند؟ ۸ پس‌ چون‌ است‌ که‌ هر یکی‌ از ما لغت‌ خود را که‌ در آن‌ تولد یافته‌ایم‌ می‌شنویم‌؟ ۹ پارتیان‌ و مادیان‌ و عیلامیان‌ و ساکنان‌ جزیره‌ و یهودیه‌ و کپدکیا و پنطس‌ و آسیا ۱۰ و فریجیه‌ و پمفلیه‌ و مصر و نواحی‌ لبیا که‌ متصل‌ به‌ قیروان‌ است‌ و غربا از روم‌ یعنی‌ یهودیان‌ و جدیدان‌ ۱۱ و اهل‌ کریت‌ و عرب‌، اینها را می‌شنویم‌ که‌ به‌ زبانهای‌ ما ذکر کبریایی‌ خدا می‌کنند.” ۱۲ پس‌ همه‌ در حیرت‌ و شک افتاده‌، به‌ یکدیگر گفتند: “این‌ به‌ کجا خواهد انجامید؟” ۱۳ اما بعضی‌ استهزاکنان‌ گفتند که‌ “از خمر تازه‌ مست‌ شده‌اند!”